Terve!
Dit is mijn laatste blogbericht na al deze ontzettend leuke en verrassende maanden, dus nog één keer leesplezier voor jullie! Tijdens de maand mei heb ik praktisch vakantie gehad en ben ik maar liefst drie keer op vakantie geweest dus dat belooft…
Roadtrip Muonio
Donderdag 5 mei
Voordat we op donderdagmiddag naar Muonio vertrokken, zijn we eerst nog (gratis) gaan ontbijten bij Santasport (een sportcentrum waar je als student goedkoop kan eten). Na het ontbijt moesten we nog best lang wachten op de huurauto aan de luchthaven omdat het kantoor van het huurwagenbedrijf nog dicht was. Uiteindelijk zijn we na een uur vertraging toch kunnen vertrekken..
Lea was de chauffeur en Joris zat naast haar en koos de muziek. Op de achterbank zaten Alyssa, Cristina (Alyssa’s Canadese vriendin) en ik. Voordat we naar Muonio reden (zo’n drie uur rijden van Rovaniemi), stopten we eerst nog bij Lidl om eten te kopen. Nadat het koffer overvol zat met eten, drinken en lekkers reden we richting ons huisje. Onderweg zagen we veel rendieren en opvallend is dat ze nooit aan de kant gaan als ze over de weg lopen. Dit zorgde ervoor dat we regelmatig moesten stoppen en wachten totdat de beesten zich verplaatsten. Na een lange rit, waren we een beetje verdwaald geraakt. We draaiden terug en reden een straatje in waar we dachten dat we moesten zijn. Er lag echter een grote hoop sneeuw op de weg waardoor de auto vast kwam te zitten, typisch! Iedereen, buiten de chauffeur, stapte uit de auto en begon te duwen en na een lange tijd zijn we toch terug op weg geraakt. Hierna reden we verder naar een of ander onbewoond dorpje waar blijkbaar niemand te vinden was. We moesten namelijk een soort souvenirwinkel genaamd ‘The Arctic Knife Shop’ vinden om onze sleutel op te halen. Na lang rondwandelen, vonden we toch één iemand die ons vertelde dat de winkel zo’n zeven kilometer verder lag. Wanneer we aankwamen in deze winkel, begon iedereen meteen al te lachen. De souvenirshop wilde in dit geval rommelmarkt zeggen maar gelukkig konden we wel voor €0,50 koffie én een donut krijgen. Na het ontvangen van de sleutel reden we naar ons huisje en het had alles wat we konden dromen. Het lag aan het meer ‘Muonionjärvi’ en wanneer we naar de andere kant van het meer keken, zagen we Zweden - ideaal dus. Verder was er een afwasmachine, wasmachine, materiaal om te vissen, een televisie met Netflix, een sauna, een uitgebreide keuken mét voedsel, een zetel, een zolder met drie slaapplaatsen en een slaapkamer met twee slaapplaatsen! Na even installeren, zijn we voor een wandeling gegaan en we merkten al vlug dat we helemaal alleen waren. Na de wandeling maakten we eten en keken we naar de zonsondergang. Al vlug zagen we dat in dit deel van Finland (meer noordelijk dan Rovaniemi) de zon wel ondergaat maar dat het niet donker werd. De mopjes over de zonsondergang en zonsopgang bleven dan ook het hele weekend nog duren…
Vrijdag 6 mei
De volgende dag hebben we uitgeslapen om vervolgens op het gemak te brunchen. We hebben samen pannenkoeken gemaakt, mmm… Daarna hebben we onze rugzakken klaargemaakt om naar ‘Pallas-Yllästunturi’ te gaan, het derde grootste nationaal park in Finland. Na zo’n halfuurtje rijden kwamen we aan bij het bezoekerscentrum waar een Finse vrouw ons vertelde dat wandelen niet echt aangeraden is in deze tijd van het jaar, oei! We hebben besloten om toch een poging te wagen en na een lange tijd door diepe sneeuw te zakken, konden we toch aan een klim zonder sneeuw beginnen. Samen met Lea heb ik de flora een beetje bestudeerd aangezien deze erg verschillend is van thuis. Eenmaal de top bereikt, hebben we een klein vuurtje gemaakt, lunch gegeten en worstjes gebakken. Lekker! Na de lunch zijn we terug naar beneden gegaan en dit keer scheen de zon, zalig! We hebben nog lang op de parking gezeten om van de zon te genieten. In Rovaniemi hebben we de zon de eerste maanden namelijk niet vaak gezien en wanneer ze schijnt, grijpen we natuurlijk de kans om ervan te genieten… Eenmaal terug in het huisje, gingen we allemaal in de sauna, heerlijk! Aangezien we helemaal alleen waren, konden we afkoelen in het meer tegenover ons huisje. Ik merk meer en meer hoe graag ik naar de sauna ga en hoe jammer ik het ga vinden om er niet meer voortdurend van te kunnen genieten in België…
Zaterdag 7 mei
De voorlaatste dag aten we ’s morgens weer pannenkoeken, dit keer met bosbessen! We besloten om naar “het mooiste uitzicht van Finland te gaan”. Hier zou een wandelroute zijn die we konden volgen en vervolgens zouden we nog naar Zweden gaan aangezien dat maar een kwartiertje rijden was van Muonio. Eenmaal het ontzettend mooie uitzicht gezien, probeerden we de wandelroute. Helaas lag er overal sneeuw en nadat Joris met zijn sportschoenen in het ijskoude water stapte, besloten we terug te gaan aangezien de wandelroute niet bereikbaar was (teveel sneeuw). Joris had geen andere schoenen bij dus reden we terug naar ons huisje, waar we dan ook maar ineens geluncht hebben. Na het eten, reden we naar het centrum van Muonio, hopeloos om iets leuks te vinden om te doen. We vonden enkel een kerk, die dan ook nog eens op slot was. Dan maar naar Zweden gereden, naar ‘Muonoslompolo’, een dorpje met 61 inwoners. Ook hier leek het erg stil en toen we eindelijk iemand buiten zagen staan, vroegen we wat we in Muonolompolo konden doen. Een enthousiaste Zweedse vrouw vertelde ons dat we naar een natuurlijke waterbron konden gaan die de vorm had van een eland. Aangezien er voor de rest enkel een winkel en een kerk in dit dorpje was, die dan ook nog eens gesloten waren, reden we naar de waterbron. Helaas bleek deze waterbron niet veel voor te stellen en toen we uit de auto stapten, konden we niet stoppen met lachen. De waterbron zag er echt belachelijk uit en het had de vorm van een soort houten eland. Na deze blunder, besloten we dat het tijd was om terug naar het dorpje te rijden en een kijkje bij de kerk te nemen. Iedereen leek wel moe te zijn dus na het avondeten en een film op Netflix, zijn we allemaal gaan slapen.
Zondag 8 mei
Tijdens onze laatste dag moesten we op tijd opstaan om te ontbijten en het huisje op te ruimen. Na het opruimen, vertrokken we naar The Arctic Knife Shop voor koffie en donuts en om de sleutel terug te brengen. Vervolgens trokken we naar een meer genaamd ‘Helvetinjärvi’ (letterlijk hel meer) en na een uur omrijden, 45 minuten op een zandweggetje rijden met een auto die er niet echt voor gemaakt is, kwamen we tot de conclusie dat Helvetinjärvi onbereikbaar was. Er lag namelijk opnieuw een hele hoop sneeuw op de weg die de doorgang blokkeerde. Pff, opnieuw een blunder dus. We merkten dat dit tripje toch vol ongeluk zat dus zijn we maar terug gedraaid. Op de terugweg zagen we echter een eland én een kalfje, een echte dit keer! We zijn toch nog aan een ander meer gestopt om te lunchen waarna we naar huis zijn gereden.
Ondanks de pech die we gehad hebben, heb ik toch ontzettend veel plezier gehad met de groep vrienden waarmee ik geweest ben!
Ik was niet lang thuis want ik kwam op zondagavond terug en dinsdagnacht vertrokken we naar Noorwegen. Voordat ik vertrok, heb ik toch nog naar de eerste halve finale van Eurovision Song Contest gekeken. Nooit gedacht dat het zo interessant kon zijn als je met zoveel verschillende nationaliteiten samen kijkt!
Noorwegen
Dinsdagnacht/Woensdagmorgen 11 mei
Om middernacht vertrokken we met een erg grote auto naar de Lofoten. Het was een busje waar negen personen in konden en ik zat in de passagierszetel met Lea als chauffeur. Lars was de tweede chauffeur aangezien we een rit van zo’n tien uur voor de boeg hadden en we zouden wisselen als Lea moe werd. Opnieuw konden we de hele nacht van de middernachtzon genieten want we hebben geen enkel moment duisternis gezien, echt vreemd! De maan was ook ontzettend groot en onderweg zagen we vele dieren zoals konijnen, een soort hoenders, rendieren en zelfs een muskusrat! We hebben toen de zon zien opkomen in Zweden, prachtig! We zijn daar uitgestapt om onze benen te strekken en om te wisselen van chauffeur. Mijn functie was vooral de weg wijzen zonder gps, enkel Google Maps was onze bron. Verder zorgde ik voor de muziek door telkens naar Finse, Zweedse en/of Noorse radiozenders te zoeken. Na een lange nacht rijden, zaten we aan de Noorse grens, spannend! Het was mijn eerste keer in Noorwegen en ik was heel enthousiast om eindelijk het landschap te zien waar iedereen altijd over bezig was. De hele rit door Noorwegen zagen we fjorden, bergen, sneeuw, zon, regen en regenbogen! Prachtig… ’s Morgens vroeg zagen we ook een groep elanden in het wild, wauw!
Woensdag 11 mei
Nadat we eindelijk in ons huisje genaamd ‘Elvevold’ waren aangekomen, konden we ook zien hoe mooi de omgeving rond het huisje was! Aan de overkant van de straat lag een fjord met een kleine baai waar je kon wandelen en schelpen kon rapen. Jammer genoeg waren Lea en ik de hele nacht opgebleven en na een ontbijt met wafels en eieren (het was eigenlijk lunch) heb ik me dan ook terug getrokken op de lange zetel en heb ik de hele namiddag nog geslapen… s’ Avonds aten we zelfgemaakte pizza en vervolgens hebben we nog lang zitten praten over onze plannen in Noorwegen de komende dagen.
Donderdag 12 mei
Doordat we zo weinig geslapen hadden de vorige nacht, hadden we die donderdag toch maar lang uitgeslapen! Na een brunch met koffie, pannenkoeken en boterhammen vertrokken we naar Gravermarka. We zaten jammer genoeg zo’n drie uur in de auto maar ik had veel plezier met Lea als chauffeur en we konden genieten van de prachtige fjorden! We kwamen aan in een klein havenstadje genaamd Kabelvåg waar we een kerkje bezochten en onze benen strekten. Opnieuw reden we verder en na een tijd zijn we gestopt om foto’s te maken en om enkele rotsen naast de zee te beklimmen. Achteraf gezien waren we eigenlijk wel gevaarlijk bezig maar het was wel leuk! Rond zes uur ’s avonds kwamen we dan toch aan in Gravermarka waar we een wandelpad zouden volgen. Helaas vonden we het wandelpad niet maar we besloten om zomaar een eigen wandelroute te maken. Al vlug waren we een berg aan het beklimmen en voor ik wist stond ik op de top van een berg! Het gevoel van de top te bereiken kan ik niet eens beschrijven en het uitzicht was schitterend…
Leuke momentjes:
Vrijdag 13 mei
Op vrijdag sliepen we opnieuw uit en na de brunch ging ik met Lea en Adrien de omgeving rond het huisje verkennen. We wandelden tot aan de zee en vonden een typisch Noors hutje waar vis lag te drogen. Het was erg interessant om de fauna en flora aan de kleine kust te verkennen en ik heb dan ook een grote schelpencollectie meegenomen! Hierna wandelden we verder naar Ringstad, een klein gezellig havenstadje. Voordat we terug naar het huisje wandelden, besloten we om nog een berg(je) te beklimmen. Helaas lag er voor deze berg een soort moeras en hebben we er met z’n drieën doorheen zitten rennen om niet vast te komen te zitten aangezien het al te laat was om nog terug te gaan! Eenmaal terug in het huisje, keken we een film en hebben Lea en ik veel gelachen in de zetel. Het was al snel avond en we maakten samen curry met rijst, mmm…
Zaterdag 14 mei
Lea, Lars, Olivia, Melanie, Adrien en ik besloten om de volgende dag op tijd op te staan om naar Sortland te gaan. Dit is ook een soort havenstad waar een winkelcentrum is alsook talrijke wandelroutes door de bergen. Eerst zijn we door het centrum gekuierd en hebben we enkele souvenirs gekocht en vervolgens zijn we naar de bergen getrokken om opnieuw te wandelen. Dit keer was het weer minder goed, het regende voortdurend maar we hebben wel enkele regenbogen gezien! De wandeling doorheen de bergen duurde vrij lang en voor ik het wist zat ik in hagel en sneeuw rotsen met handen en voeten te beklimmen, om toch maar tot de top van de berg te geraken! Wat een gevoel weer en wat een uitzicht! Het gebied heette ‘Steiroheia’ wat een soort heide betekent. Weer reden we daarna naar huis en opnieuw zagen we een eland aan een meertje, wauw… ’s Avonds was het tijd voor de grote finale van Eurovision Song Contest, in het Noors natuurlijk.
Zondag 15 mei
De laatste dag moesten we vroeg opstaan aangezien we het hele huisje moesten poetsen. Minder leuk dus! Al vlug zaten we weer in de auto, dit keer terug naar Rovaniemi. Het terugrijden ging veel sneller dan verwacht en rond 20u waren we al terug thuis…
Wat was ik uiteindelijk blij om mijn ‘Mahtavat tyypit’ (vertaald: geweldige mensen) – familie terug te zien. Ik had gemerkt door naar Noorwegen te gaan hoe ik hen had gemist! Diezelfde avond zijn ook mijn twee huisgenootjes thuisgekomen en ik merkte de volgende dag hoezeer ik hen ook gemist had! Het leven werd hier na twee weken reizen toch weer een beetje normaal…
Zonsopgang
Alyssa en ik besloten impulsief op een woensdagavond om op te blijven tot zonsopgang aangezien deze om 3u17 opkwam. Ik heb die avond tot laat geskyped en toen Alyssa thuis kwam, was ik naar haar appartement gegaan. We hebben tot 2u30 zitten praten en zijn toen met muesli, een ‘adventure blanket’ en thee naar Ounasvaara gewandeld, waar je een uitzicht over heel Rovaniemi hebt! We waren net op tijd om van het prachtige spektakel te genieten. Toen we besloten om terug te wandelen was het al 5u00 en eer ik in bed lag was het 6u00, pfoe…
Crazy hair night
Al maanden zijn we aan het zeggen om eens op stap te gaan nadat we elkaars haren hebben gedaan. Eindelijk was het zover! De twee jongens die altijd bij ons zijn (Weston en Joris), waren al vertrokken dus het was een girls’ night geworden! Om 21u00 werden we bij onze Oostenrijkse vriendinnen verwacht, waar iedereen een naampje mocht trekken. De naam was het slachtoffer waarvan je de haren mocht stylen, make-up mocht doen en zelfs kleren mocht uitkiezen, schitterend! Ik had Lea en Magdalena had mij, Lisa had Magdalena en Lea had Lisa – een mooi kwartet dus. Al vlug gingen Magdalena en ik naar mijn kamer waar ze mijn kleren uitkoos. Natuurlijk koos ze allerlei stukken die niet samengingen en moest ik mijn bikini over mijn topje aandoen. Erna deed ze mijn haren waarbij ze wel erg creatief was en zelfs een takje met blaadjes erin verwerkt had. Nadat ik klaar was, mocht ik met Lea naar haar kamer gaan om kleren uit te kiezen. Ook zij moest van mij een bikini over haar topje aandoen en op een of andere manier heb ik ook een takje in haar haren verwerkt. Lea heeft halflang krullende haren en ik besloot om haar haren te stijlen aan slechts één kant, grappig! Toen we klaar waren, keek ik naar de rest en had ik het zo slecht nog niet met dat takje in mijn haar… Vervolgens fietsten we allemaal naar Halfmoon en toen we daar aankwamen, besloten we om te zeggen dat het Alyssa’s vrijgezellenavond was. Dit gaf ons gratis inkom en zelfs enkele gratis drankjes! Het was onze allerlaatste nacht in Halfmoon dus hebben we ook afscheid genomen door het personeel uitgebreid te bedanken… Ik zal het missen!
Best trip ever
Als laatste uitstapje gingen we met tien meisjes naar een huisje naast een meer. We zijn niet ver gegaan want we zaten nog steeds in Rovaniemi, het was zo’n halfuurtje van het centrum met de bus. De plaats waar we naartoe gingen, heette Alanampa.
Dinsdag 24 mei
Na een dikke 30 minuten wandelen naar het centrum om 7u00 ’s morgens met een hele hoop bagage, kwamen we aan de bushalte. De hele bus was leeg dus het leek alsof we een privébus hadden! Om 9u00 waren we er al en we merkten al snel dat dit een droomhuisje was. Het was best groot en het lag aan een prachtig groot meer. Er waren roeibootjes die bij het huisje hoorden en natuurlijk sauna. We aten pannenkoeken en speelden kaartspelletjes. Toen kwam Alyssa op het geweldige idee om de hele tijd in het huisje zonder tijd te leven. We hadden al besloten om onze gsm’s uit te zetten zodat niemand bezig was met zijn gsm in plaats van met elkaar. Het idee met de tijd was dus gemakkelijk te verwezenlijken. We verstopten alle klokken in huis, deden onze horloges uit en staken onze gsm’s weg. Enkel Marjolein zou naar de tijd kunnen kijken aangezien zij moest skypen voor een groepswerk. Marjolein was dus de ‘timemaster’ terwijl wij om beurt naar haar toe zouden gaan om te raden welke tijd het was. Zo begonnen we op dinsdag om 12u00 ’s middags en zouden we pas op donderdag om 12u00 ’s middags opnieuw weten welke tijd het was. Telkens wanneer we zouden eten en gaan slapen, zouden we de tijd raden en zou Marjolein alle scores bijhouden. GE-WEL-DIG. Na een tijdje kregen we opnieuw honger en was het tijd om de eerste keer de tijd te raden. Na de lunch gingen we allemaal voor een boottochtje met onze roeibootjes. Het was zo leuk dat we die bootjes hadden want we konden telkens op het meer gaan roeien, waar ik echt van genoot! Verder hebben we nog gewandeld, zijn we naar de sauna geweest en hebben we naakt in het meer gezwommen… ’s Avonds zagen we de meest prachtige zonsondergang – wat achteraf de zonsopgang bleek te zijn vanwege ons tijd experiment!
Woensdag 25 mei
’s Morgens/’s Middags – we wisten het eigenlijk niet – stonden we op en mochten we weer opnieuw gokken naar de tijd. Dit was vrij moeilijk aangezien we geen idee hadden hoelang we hadden geslapen dus ik koos voor de logische oplossing: kijken naar de stand van de zon. Na een lekker ontbijt van havermout en fruit hebben we onze bikini aangedaan en zijn we opnieuw voor een boottocht gegaan. Het was namelijk ontzettend mooi weer! Na het roeien, hebben Alyssa, Annabell en ik een beetje in de zon gelegen en zijn we opnieuw gaan zwemmen en in de sauna gegaan. Toen iedereen weer samen was, speelden we buiten spelletjes zoals capture the flag/het vlaggenspel/… Net alsof we allemaal terug 10 jaar waren! Helaas had ik me blijkbaar ergens pijn gedaan aan mijn kuit waardoor ik niet echt meer kon rennen en dus ook niet kon spelen. Toch was het grappig om te kijken hoe mijn vriendinnen rond renden… Laura en Luisa hadden een spel verzonnen voor na het eten waar we activiteiten deden zoals in de Notenclub, de puzzelronde van de Slimste Mens en Time’s Up. We hebben allemaal goed gelachen waarna iedereen ging slapen. Alyssa en ik waren helemaal nog niet moe dus besloten we met z’n twee om nog een laatste roeitochtje te doen. De zon was namelijk net opgekomen waarbij we weer een prachtig uitzicht over het meer hadden…
Donderdag 26 mei
We werden allemaal wakker door het alarm dat om 12u00 afliep. Sommigen waren al opgestaan en aan het ontbijt begonnen, tot plots een oud vrouwtje kwam zeggen dat we moesten vertrekken. Blijkbaar was er een misverstand gebeurd en wisten we niet dat we al om 12u00 uit het huisje moesten, oei! We moesten nog ontbijten én het hele huisje poetsen… Ironisch was het wel, de hele tijd zonder tijd leven en dan opeens alles op één uurtje gedaan krijgen. We waren met 10 dus het was zeker niet onhaalbaar. Na het opruimen, zijn we buiten op het gras gaan liggen en dat hebben we nog de hele namiddag gedaan. Daar vertelde Marjolein ons de resultaten van het experiment en ook wie er het minst naast zat: ik! Al mijn foute gissingen opgeteld, was ik slechts 174 minuten van de echte tijd weg. De andere resultaten waren als volgt:
Zon, rivier, strand
De laatste weken is Rovaniemi omgetoverd in een prachtig warme stad. De sneeuw is overal weg en de middernachtzon zet de hele stad in bloei. Alles is namelijk groen en het is vaak 20-25°C geweest, ik heb zelfs een klein kleurtje gekregen! Afgelopen zondag zijn we dan ook de hele namiddag op het strand gaan liggen (de plaats waar we zijn gaan ijszwemmen in februari!) en hebben we in de rivier gezwommen. Het water was wel nog ijskoud maar blijkbaar kan ik er heel goed tegen en vind ik het zelfs fijn om te ijsberen. Die dag was het 27°C, heel wat anders dan België momenteel…
Leuk weetje: de zon is vanochtend (4 juli) opgekomen om 1u48 en gaat straks onder om 0u52. Het is dus zo’n 23u en 4 minuten dag, het is NOOIT donker en ik heb al weken geen sterren gezien…
School
Ik ben nu ook volledig klaar met de universiteit van Lapland! Ik heb afgelopen dinsdag mijn transcript of records afgehaald als bewijs dat ik hier 30 credits heb verdiend. Ik ben op alles geslaagd, joehoe! Nu enkel nog één examen thuis afleggen en het verdedigen van mijn bachelorproef...
Afscheid nemen
Helaas komt aan ieder verhaal een einde en zit ook mijn tijd in Rovaniemi er bijna op. Ik heb al van iedereen hier afscheid moeten nemen maar ik had nooit gedacht dat het me zo zwaar zou vallen. Het is onbeschrijflijk hoe je in slechts vijf maanden je ergens thuis kan voelen. Dit heeft voor mij weinig te maken met Rovaniemi zelf, ik heb hier een tweede familie gekregen. Wanneer die familie vertrok, één voor één, hebben ze telkens een stukje van mij meegenomen. Dat doet pijn maar eenmaal ik ook thuis ben, zal ik me wel beter voelen want het gemis van thuis is nu eindelijk ook bijna gedaan!
Dit is mijn laatste blogbericht na al deze ontzettend leuke en verrassende maanden, dus nog één keer leesplezier voor jullie! Tijdens de maand mei heb ik praktisch vakantie gehad en ben ik maar liefst drie keer op vakantie geweest dus dat belooft…
Roadtrip Muonio
Donderdag 5 mei
Voordat we op donderdagmiddag naar Muonio vertrokken, zijn we eerst nog (gratis) gaan ontbijten bij Santasport (een sportcentrum waar je als student goedkoop kan eten). Na het ontbijt moesten we nog best lang wachten op de huurauto aan de luchthaven omdat het kantoor van het huurwagenbedrijf nog dicht was. Uiteindelijk zijn we na een uur vertraging toch kunnen vertrekken..
Lea was de chauffeur en Joris zat naast haar en koos de muziek. Op de achterbank zaten Alyssa, Cristina (Alyssa’s Canadese vriendin) en ik. Voordat we naar Muonio reden (zo’n drie uur rijden van Rovaniemi), stopten we eerst nog bij Lidl om eten te kopen. Nadat het koffer overvol zat met eten, drinken en lekkers reden we richting ons huisje. Onderweg zagen we veel rendieren en opvallend is dat ze nooit aan de kant gaan als ze over de weg lopen. Dit zorgde ervoor dat we regelmatig moesten stoppen en wachten totdat de beesten zich verplaatsten. Na een lange rit, waren we een beetje verdwaald geraakt. We draaiden terug en reden een straatje in waar we dachten dat we moesten zijn. Er lag echter een grote hoop sneeuw op de weg waardoor de auto vast kwam te zitten, typisch! Iedereen, buiten de chauffeur, stapte uit de auto en begon te duwen en na een lange tijd zijn we toch terug op weg geraakt. Hierna reden we verder naar een of ander onbewoond dorpje waar blijkbaar niemand te vinden was. We moesten namelijk een soort souvenirwinkel genaamd ‘The Arctic Knife Shop’ vinden om onze sleutel op te halen. Na lang rondwandelen, vonden we toch één iemand die ons vertelde dat de winkel zo’n zeven kilometer verder lag. Wanneer we aankwamen in deze winkel, begon iedereen meteen al te lachen. De souvenirshop wilde in dit geval rommelmarkt zeggen maar gelukkig konden we wel voor €0,50 koffie én een donut krijgen. Na het ontvangen van de sleutel reden we naar ons huisje en het had alles wat we konden dromen. Het lag aan het meer ‘Muonionjärvi’ en wanneer we naar de andere kant van het meer keken, zagen we Zweden - ideaal dus. Verder was er een afwasmachine, wasmachine, materiaal om te vissen, een televisie met Netflix, een sauna, een uitgebreide keuken mét voedsel, een zetel, een zolder met drie slaapplaatsen en een slaapkamer met twee slaapplaatsen! Na even installeren, zijn we voor een wandeling gegaan en we merkten al vlug dat we helemaal alleen waren. Na de wandeling maakten we eten en keken we naar de zonsondergang. Al vlug zagen we dat in dit deel van Finland (meer noordelijk dan Rovaniemi) de zon wel ondergaat maar dat het niet donker werd. De mopjes over de zonsondergang en zonsopgang bleven dan ook het hele weekend nog duren…
Vrijdag 6 mei
De volgende dag hebben we uitgeslapen om vervolgens op het gemak te brunchen. We hebben samen pannenkoeken gemaakt, mmm… Daarna hebben we onze rugzakken klaargemaakt om naar ‘Pallas-Yllästunturi’ te gaan, het derde grootste nationaal park in Finland. Na zo’n halfuurtje rijden kwamen we aan bij het bezoekerscentrum waar een Finse vrouw ons vertelde dat wandelen niet echt aangeraden is in deze tijd van het jaar, oei! We hebben besloten om toch een poging te wagen en na een lange tijd door diepe sneeuw te zakken, konden we toch aan een klim zonder sneeuw beginnen. Samen met Lea heb ik de flora een beetje bestudeerd aangezien deze erg verschillend is van thuis. Eenmaal de top bereikt, hebben we een klein vuurtje gemaakt, lunch gegeten en worstjes gebakken. Lekker! Na de lunch zijn we terug naar beneden gegaan en dit keer scheen de zon, zalig! We hebben nog lang op de parking gezeten om van de zon te genieten. In Rovaniemi hebben we de zon de eerste maanden namelijk niet vaak gezien en wanneer ze schijnt, grijpen we natuurlijk de kans om ervan te genieten… Eenmaal terug in het huisje, gingen we allemaal in de sauna, heerlijk! Aangezien we helemaal alleen waren, konden we afkoelen in het meer tegenover ons huisje. Ik merk meer en meer hoe graag ik naar de sauna ga en hoe jammer ik het ga vinden om er niet meer voortdurend van te kunnen genieten in België…
Zaterdag 7 mei
De voorlaatste dag aten we ’s morgens weer pannenkoeken, dit keer met bosbessen! We besloten om naar “het mooiste uitzicht van Finland te gaan”. Hier zou een wandelroute zijn die we konden volgen en vervolgens zouden we nog naar Zweden gaan aangezien dat maar een kwartiertje rijden was van Muonio. Eenmaal het ontzettend mooie uitzicht gezien, probeerden we de wandelroute. Helaas lag er overal sneeuw en nadat Joris met zijn sportschoenen in het ijskoude water stapte, besloten we terug te gaan aangezien de wandelroute niet bereikbaar was (teveel sneeuw). Joris had geen andere schoenen bij dus reden we terug naar ons huisje, waar we dan ook maar ineens geluncht hebben. Na het eten, reden we naar het centrum van Muonio, hopeloos om iets leuks te vinden om te doen. We vonden enkel een kerk, die dan ook nog eens op slot was. Dan maar naar Zweden gereden, naar ‘Muonoslompolo’, een dorpje met 61 inwoners. Ook hier leek het erg stil en toen we eindelijk iemand buiten zagen staan, vroegen we wat we in Muonolompolo konden doen. Een enthousiaste Zweedse vrouw vertelde ons dat we naar een natuurlijke waterbron konden gaan die de vorm had van een eland. Aangezien er voor de rest enkel een winkel en een kerk in dit dorpje was, die dan ook nog eens gesloten waren, reden we naar de waterbron. Helaas bleek deze waterbron niet veel voor te stellen en toen we uit de auto stapten, konden we niet stoppen met lachen. De waterbron zag er echt belachelijk uit en het had de vorm van een soort houten eland. Na deze blunder, besloten we dat het tijd was om terug naar het dorpje te rijden en een kijkje bij de kerk te nemen. Iedereen leek wel moe te zijn dus na het avondeten en een film op Netflix, zijn we allemaal gaan slapen.
Zondag 8 mei
Tijdens onze laatste dag moesten we op tijd opstaan om te ontbijten en het huisje op te ruimen. Na het opruimen, vertrokken we naar The Arctic Knife Shop voor koffie en donuts en om de sleutel terug te brengen. Vervolgens trokken we naar een meer genaamd ‘Helvetinjärvi’ (letterlijk hel meer) en na een uur omrijden, 45 minuten op een zandweggetje rijden met een auto die er niet echt voor gemaakt is, kwamen we tot de conclusie dat Helvetinjärvi onbereikbaar was. Er lag namelijk opnieuw een hele hoop sneeuw op de weg die de doorgang blokkeerde. Pff, opnieuw een blunder dus. We merkten dat dit tripje toch vol ongeluk zat dus zijn we maar terug gedraaid. Op de terugweg zagen we echter een eland én een kalfje, een echte dit keer! We zijn toch nog aan een ander meer gestopt om te lunchen waarna we naar huis zijn gereden.
Ondanks de pech die we gehad hebben, heb ik toch ontzettend veel plezier gehad met de groep vrienden waarmee ik geweest ben!
Ik was niet lang thuis want ik kwam op zondagavond terug en dinsdagnacht vertrokken we naar Noorwegen. Voordat ik vertrok, heb ik toch nog naar de eerste halve finale van Eurovision Song Contest gekeken. Nooit gedacht dat het zo interessant kon zijn als je met zoveel verschillende nationaliteiten samen kijkt!
Noorwegen
Dinsdagnacht/Woensdagmorgen 11 mei
Om middernacht vertrokken we met een erg grote auto naar de Lofoten. Het was een busje waar negen personen in konden en ik zat in de passagierszetel met Lea als chauffeur. Lars was de tweede chauffeur aangezien we een rit van zo’n tien uur voor de boeg hadden en we zouden wisselen als Lea moe werd. Opnieuw konden we de hele nacht van de middernachtzon genieten want we hebben geen enkel moment duisternis gezien, echt vreemd! De maan was ook ontzettend groot en onderweg zagen we vele dieren zoals konijnen, een soort hoenders, rendieren en zelfs een muskusrat! We hebben toen de zon zien opkomen in Zweden, prachtig! We zijn daar uitgestapt om onze benen te strekken en om te wisselen van chauffeur. Mijn functie was vooral de weg wijzen zonder gps, enkel Google Maps was onze bron. Verder zorgde ik voor de muziek door telkens naar Finse, Zweedse en/of Noorse radiozenders te zoeken. Na een lange nacht rijden, zaten we aan de Noorse grens, spannend! Het was mijn eerste keer in Noorwegen en ik was heel enthousiast om eindelijk het landschap te zien waar iedereen altijd over bezig was. De hele rit door Noorwegen zagen we fjorden, bergen, sneeuw, zon, regen en regenbogen! Prachtig… ’s Morgens vroeg zagen we ook een groep elanden in het wild, wauw!
Woensdag 11 mei
Nadat we eindelijk in ons huisje genaamd ‘Elvevold’ waren aangekomen, konden we ook zien hoe mooi de omgeving rond het huisje was! Aan de overkant van de straat lag een fjord met een kleine baai waar je kon wandelen en schelpen kon rapen. Jammer genoeg waren Lea en ik de hele nacht opgebleven en na een ontbijt met wafels en eieren (het was eigenlijk lunch) heb ik me dan ook terug getrokken op de lange zetel en heb ik de hele namiddag nog geslapen… s’ Avonds aten we zelfgemaakte pizza en vervolgens hebben we nog lang zitten praten over onze plannen in Noorwegen de komende dagen.
Donderdag 12 mei
Doordat we zo weinig geslapen hadden de vorige nacht, hadden we die donderdag toch maar lang uitgeslapen! Na een brunch met koffie, pannenkoeken en boterhammen vertrokken we naar Gravermarka. We zaten jammer genoeg zo’n drie uur in de auto maar ik had veel plezier met Lea als chauffeur en we konden genieten van de prachtige fjorden! We kwamen aan in een klein havenstadje genaamd Kabelvåg waar we een kerkje bezochten en onze benen strekten. Opnieuw reden we verder en na een tijd zijn we gestopt om foto’s te maken en om enkele rotsen naast de zee te beklimmen. Achteraf gezien waren we eigenlijk wel gevaarlijk bezig maar het was wel leuk! Rond zes uur ’s avonds kwamen we dan toch aan in Gravermarka waar we een wandelpad zouden volgen. Helaas vonden we het wandelpad niet maar we besloten om zomaar een eigen wandelroute te maken. Al vlug waren we een berg aan het beklimmen en voor ik wist stond ik op de top van een berg! Het gevoel van de top te bereiken kan ik niet eens beschrijven en het uitzicht was schitterend…
Leuke momentjes:
- Op de terugweg nam Lea per ongeluk de verkeerde afslag waardoor we bijna op een ferry zaten;
- We luisterden naar de tweede halve finale van de Eurovision Song Contest in het Noors op de radio;
- Toen we bijna terug aan het huisje waren, zagen we opnieuw een eland! Dit keer stond er eentje aan de waterkant en zagen we zijn silhouette in de schemering;
- We aten tenslotte om middernacht nog spaghetti als avondeten.
Vrijdag 13 mei
Op vrijdag sliepen we opnieuw uit en na de brunch ging ik met Lea en Adrien de omgeving rond het huisje verkennen. We wandelden tot aan de zee en vonden een typisch Noors hutje waar vis lag te drogen. Het was erg interessant om de fauna en flora aan de kleine kust te verkennen en ik heb dan ook een grote schelpencollectie meegenomen! Hierna wandelden we verder naar Ringstad, een klein gezellig havenstadje. Voordat we terug naar het huisje wandelden, besloten we om nog een berg(je) te beklimmen. Helaas lag er voor deze berg een soort moeras en hebben we er met z’n drieën doorheen zitten rennen om niet vast te komen te zitten aangezien het al te laat was om nog terug te gaan! Eenmaal terug in het huisje, keken we een film en hebben Lea en ik veel gelachen in de zetel. Het was al snel avond en we maakten samen curry met rijst, mmm…
Zaterdag 14 mei
Lea, Lars, Olivia, Melanie, Adrien en ik besloten om de volgende dag op tijd op te staan om naar Sortland te gaan. Dit is ook een soort havenstad waar een winkelcentrum is alsook talrijke wandelroutes door de bergen. Eerst zijn we door het centrum gekuierd en hebben we enkele souvenirs gekocht en vervolgens zijn we naar de bergen getrokken om opnieuw te wandelen. Dit keer was het weer minder goed, het regende voortdurend maar we hebben wel enkele regenbogen gezien! De wandeling doorheen de bergen duurde vrij lang en voor ik het wist zat ik in hagel en sneeuw rotsen met handen en voeten te beklimmen, om toch maar tot de top van de berg te geraken! Wat een gevoel weer en wat een uitzicht! Het gebied heette ‘Steiroheia’ wat een soort heide betekent. Weer reden we daarna naar huis en opnieuw zagen we een eland aan een meertje, wauw… ’s Avonds was het tijd voor de grote finale van Eurovision Song Contest, in het Noors natuurlijk.
Zondag 15 mei
De laatste dag moesten we vroeg opstaan aangezien we het hele huisje moesten poetsen. Minder leuk dus! Al vlug zaten we weer in de auto, dit keer terug naar Rovaniemi. Het terugrijden ging veel sneller dan verwacht en rond 20u waren we al terug thuis…
Wat was ik uiteindelijk blij om mijn ‘Mahtavat tyypit’ (vertaald: geweldige mensen) – familie terug te zien. Ik had gemerkt door naar Noorwegen te gaan hoe ik hen had gemist! Diezelfde avond zijn ook mijn twee huisgenootjes thuisgekomen en ik merkte de volgende dag hoezeer ik hen ook gemist had! Het leven werd hier na twee weken reizen toch weer een beetje normaal…
Zonsopgang
Alyssa en ik besloten impulsief op een woensdagavond om op te blijven tot zonsopgang aangezien deze om 3u17 opkwam. Ik heb die avond tot laat geskyped en toen Alyssa thuis kwam, was ik naar haar appartement gegaan. We hebben tot 2u30 zitten praten en zijn toen met muesli, een ‘adventure blanket’ en thee naar Ounasvaara gewandeld, waar je een uitzicht over heel Rovaniemi hebt! We waren net op tijd om van het prachtige spektakel te genieten. Toen we besloten om terug te wandelen was het al 5u00 en eer ik in bed lag was het 6u00, pfoe…
Crazy hair night
Al maanden zijn we aan het zeggen om eens op stap te gaan nadat we elkaars haren hebben gedaan. Eindelijk was het zover! De twee jongens die altijd bij ons zijn (Weston en Joris), waren al vertrokken dus het was een girls’ night geworden! Om 21u00 werden we bij onze Oostenrijkse vriendinnen verwacht, waar iedereen een naampje mocht trekken. De naam was het slachtoffer waarvan je de haren mocht stylen, make-up mocht doen en zelfs kleren mocht uitkiezen, schitterend! Ik had Lea en Magdalena had mij, Lisa had Magdalena en Lea had Lisa – een mooi kwartet dus. Al vlug gingen Magdalena en ik naar mijn kamer waar ze mijn kleren uitkoos. Natuurlijk koos ze allerlei stukken die niet samengingen en moest ik mijn bikini over mijn topje aandoen. Erna deed ze mijn haren waarbij ze wel erg creatief was en zelfs een takje met blaadjes erin verwerkt had. Nadat ik klaar was, mocht ik met Lea naar haar kamer gaan om kleren uit te kiezen. Ook zij moest van mij een bikini over haar topje aandoen en op een of andere manier heb ik ook een takje in haar haren verwerkt. Lea heeft halflang krullende haren en ik besloot om haar haren te stijlen aan slechts één kant, grappig! Toen we klaar waren, keek ik naar de rest en had ik het zo slecht nog niet met dat takje in mijn haar… Vervolgens fietsten we allemaal naar Halfmoon en toen we daar aankwamen, besloten we om te zeggen dat het Alyssa’s vrijgezellenavond was. Dit gaf ons gratis inkom en zelfs enkele gratis drankjes! Het was onze allerlaatste nacht in Halfmoon dus hebben we ook afscheid genomen door het personeel uitgebreid te bedanken… Ik zal het missen!
Best trip ever
Als laatste uitstapje gingen we met tien meisjes naar een huisje naast een meer. We zijn niet ver gegaan want we zaten nog steeds in Rovaniemi, het was zo’n halfuurtje van het centrum met de bus. De plaats waar we naartoe gingen, heette Alanampa.
Dinsdag 24 mei
Na een dikke 30 minuten wandelen naar het centrum om 7u00 ’s morgens met een hele hoop bagage, kwamen we aan de bushalte. De hele bus was leeg dus het leek alsof we een privébus hadden! Om 9u00 waren we er al en we merkten al snel dat dit een droomhuisje was. Het was best groot en het lag aan een prachtig groot meer. Er waren roeibootjes die bij het huisje hoorden en natuurlijk sauna. We aten pannenkoeken en speelden kaartspelletjes. Toen kwam Alyssa op het geweldige idee om de hele tijd in het huisje zonder tijd te leven. We hadden al besloten om onze gsm’s uit te zetten zodat niemand bezig was met zijn gsm in plaats van met elkaar. Het idee met de tijd was dus gemakkelijk te verwezenlijken. We verstopten alle klokken in huis, deden onze horloges uit en staken onze gsm’s weg. Enkel Marjolein zou naar de tijd kunnen kijken aangezien zij moest skypen voor een groepswerk. Marjolein was dus de ‘timemaster’ terwijl wij om beurt naar haar toe zouden gaan om te raden welke tijd het was. Zo begonnen we op dinsdag om 12u00 ’s middags en zouden we pas op donderdag om 12u00 ’s middags opnieuw weten welke tijd het was. Telkens wanneer we zouden eten en gaan slapen, zouden we de tijd raden en zou Marjolein alle scores bijhouden. GE-WEL-DIG. Na een tijdje kregen we opnieuw honger en was het tijd om de eerste keer de tijd te raden. Na de lunch gingen we allemaal voor een boottochtje met onze roeibootjes. Het was zo leuk dat we die bootjes hadden want we konden telkens op het meer gaan roeien, waar ik echt van genoot! Verder hebben we nog gewandeld, zijn we naar de sauna geweest en hebben we naakt in het meer gezwommen… ’s Avonds zagen we de meest prachtige zonsondergang – wat achteraf de zonsopgang bleek te zijn vanwege ons tijd experiment!
Woensdag 25 mei
’s Morgens/’s Middags – we wisten het eigenlijk niet – stonden we op en mochten we weer opnieuw gokken naar de tijd. Dit was vrij moeilijk aangezien we geen idee hadden hoelang we hadden geslapen dus ik koos voor de logische oplossing: kijken naar de stand van de zon. Na een lekker ontbijt van havermout en fruit hebben we onze bikini aangedaan en zijn we opnieuw voor een boottocht gegaan. Het was namelijk ontzettend mooi weer! Na het roeien, hebben Alyssa, Annabell en ik een beetje in de zon gelegen en zijn we opnieuw gaan zwemmen en in de sauna gegaan. Toen iedereen weer samen was, speelden we buiten spelletjes zoals capture the flag/het vlaggenspel/… Net alsof we allemaal terug 10 jaar waren! Helaas had ik me blijkbaar ergens pijn gedaan aan mijn kuit waardoor ik niet echt meer kon rennen en dus ook niet kon spelen. Toch was het grappig om te kijken hoe mijn vriendinnen rond renden… Laura en Luisa hadden een spel verzonnen voor na het eten waar we activiteiten deden zoals in de Notenclub, de puzzelronde van de Slimste Mens en Time’s Up. We hebben allemaal goed gelachen waarna iedereen ging slapen. Alyssa en ik waren helemaal nog niet moe dus besloten we met z’n twee om nog een laatste roeitochtje te doen. De zon was namelijk net opgekomen waarbij we weer een prachtig uitzicht over het meer hadden…
Donderdag 26 mei
We werden allemaal wakker door het alarm dat om 12u00 afliep. Sommigen waren al opgestaan en aan het ontbijt begonnen, tot plots een oud vrouwtje kwam zeggen dat we moesten vertrekken. Blijkbaar was er een misverstand gebeurd en wisten we niet dat we al om 12u00 uit het huisje moesten, oei! We moesten nog ontbijten én het hele huisje poetsen… Ironisch was het wel, de hele tijd zonder tijd leven en dan opeens alles op één uurtje gedaan krijgen. We waren met 10 dus het was zeker niet onhaalbaar. Na het opruimen, zijn we buiten op het gras gaan liggen en dat hebben we nog de hele namiddag gedaan. Daar vertelde Marjolein ons de resultaten van het experiment en ook wie er het minst naast zat: ik! Al mijn foute gissingen opgeteld, was ik slechts 174 minuten van de echte tijd weg. De andere resultaten waren als volgt:
- Dinsdag
Lunch 13u08 (ik gokte op: 12u44)
Avondeten 20u25 (21u12)
Alcohol drinken 22u58 (23u06)
Slaaptijd 1u51 (00u54) - Woensdag
Ontbijt 12u09 (11u51)
Lunch 15u26 (15u14)
Avondeten 22u58 (22u54)
Slaaptijd gezegd 2u20 (2u16)
Slaaptijd voor iedereen 3u34
Slaaptijd Alyssa en ik 5u00
Zon, rivier, strand
De laatste weken is Rovaniemi omgetoverd in een prachtig warme stad. De sneeuw is overal weg en de middernachtzon zet de hele stad in bloei. Alles is namelijk groen en het is vaak 20-25°C geweest, ik heb zelfs een klein kleurtje gekregen! Afgelopen zondag zijn we dan ook de hele namiddag op het strand gaan liggen (de plaats waar we zijn gaan ijszwemmen in februari!) en hebben we in de rivier gezwommen. Het water was wel nog ijskoud maar blijkbaar kan ik er heel goed tegen en vind ik het zelfs fijn om te ijsberen. Die dag was het 27°C, heel wat anders dan België momenteel…
Leuk weetje: de zon is vanochtend (4 juli) opgekomen om 1u48 en gaat straks onder om 0u52. Het is dus zo’n 23u en 4 minuten dag, het is NOOIT donker en ik heb al weken geen sterren gezien…
School
Ik ben nu ook volledig klaar met de universiteit van Lapland! Ik heb afgelopen dinsdag mijn transcript of records afgehaald als bewijs dat ik hier 30 credits heb verdiend. Ik ben op alles geslaagd, joehoe! Nu enkel nog één examen thuis afleggen en het verdedigen van mijn bachelorproef...
Afscheid nemen
Helaas komt aan ieder verhaal een einde en zit ook mijn tijd in Rovaniemi er bijna op. Ik heb al van iedereen hier afscheid moeten nemen maar ik had nooit gedacht dat het me zo zwaar zou vallen. Het is onbeschrijflijk hoe je in slechts vijf maanden je ergens thuis kan voelen. Dit heeft voor mij weinig te maken met Rovaniemi zelf, ik heb hier een tweede familie gekregen. Wanneer die familie vertrok, één voor één, hebben ze telkens een stukje van mij meegenomen. Dat doet pijn maar eenmaal ik ook thuis ben, zal ik me wel beter voelen want het gemis van thuis is nu eindelijk ook bijna gedaan!